„Pan raduje się, że posiadł za żonę Służkę Gór,która porusza się niczym słonica lub łabędzica”. Święty SambandarSanaka rzekł: „Klątwa mędrca zawsze służy dobru świata. Nie martwcie się więc. Mena zostanie żoną Himawana, cząstki Pana Wisznu. Jej córką będzie sama Bogini Śakti, która zasłynie jako Parwati i żona Pana Śiwy. Dhanja zostanie wielką joginką i żoną potężnego króla i mędrca Dźanaki. Jej córką będzie bogini Lakszmi, która przyjmie imię Sity i poślubi Wisznu w postaci księcia Ramy. Kalawati narodzi się w rodzinie pasterzy i poślubi Wryszabhanę. Jej córka Radha zostanie ukochaną Kryszny”. Słowa mędrca uszczęśliwiły siostry. Klątwa okazała się błogosławieństwem i dla nich, i dla całego świata.Na północnych krańcach Bharatawarszy leży łańcuch górski Himalajów. Himalaje mają dwa aspekty: nieruchomy, czy też nieożywiony oraz uosobiony. Ten drugi przejawia się pod postacią władcy tej krainy śniegu – Himawana. " Himawan, władca Himalajów, zapragnął się ożenić. Zwrócił się więc do bogów, by znaleźli dla niego odpowiednią kandydatkę. Bogowie udali się do ludzi i poprosili o kobietę spośród ich plemienia. Ludzie pamiętali o przepowiedni mędrców i uszczęśliwieni wybrali dla Himawana piękną Menę. Ceremonię zaślubin zaszczycili swą obecnością Wisznu i inni bogowie. Krótko po tym zdarzeniu Śiwa poślubił Sati i zamieszkał w pobliżu siedziby Himawana i Meny. Kiedy ta ostatnia ujrzała Sati, zapragnęła dla swej córki takiego samego losu. Sati wiedziała o tym i kiedy porzucała swe ciało, pomyślała, żeby narodzić się ponownie jako córka Meny.(...) Bogini zgodziła się, a bogowie polecili Menie, żeby poddała się wyrzeczeniom. W ten sposób miała się ona przygotować na przyjście boskiej córki. Mena pościła i praktykowała ascezę przez dwadzieścia siedem dni. Zadowoliła Boginię, która ukazała się jej i obiecała zostać jej córką.Kiedy Mena zaszła w ciążę, zaczęła roztaczać wokół siebie boski blask. Himawan spełniał każde jej życzenie i zasypał ją podarunkami miłości. W dniu porodu gwiazdy i planety utworzyły pomyślną konstelację, a bogowie obsypali matkę deszczem kwiatów. Radowali się wszyscy poddani, król zaś hojnie rozdawał im dary. Dziewczynka dostała imiona Kali i Parwati."
Śiwa spojrzał na Parwati, która tryskała młodzieńczą świeżością i szybko zamknął oczy. Miała cerę jak błękitny lotos, kształtne piersi, wąską talię i czarne, falujące włosy. Śiwa powiedział Himawanowi, żeby następnym razem przyszedł bez córki: „Kobieta to ułuda, a młoda kobieta jest wielkim zagrożeniem dla ascety. Ja jestem ascetą. Co miałbym począć z kobietą tak piękną jak twoja córka?”. Himawan nie wiedział, co powiedzieć. Przemówiła za to Parwati, której miłość dodała odwagi: „Mój Panie! Czy wiesz, że podstawą każdego działania jest prakryti (natura)? Nawet Twoja tapasja jest możliwa, tylko dlatego że poddajesz się prakryti”.
Śiwa odpowiedział: „Unicestwiam prakryti moją ascezą. Nie ma we mnie żadnych cech prakryti”.
Parwati rzekła: „To ja jestem prakryti, a Ty jesteś Puruszą. Beze mnie nie zdołasz nic uczynić ani nie masz żadnych cech”.
Śiwa roześmiał się: „O Parwati! Widzę, że jesteś znawczynią systemu sankhja, ale niewiele wiesz o Wedancie. Wiedz, że jestem Najwyższym Brahmanem, nieskażonym przez ułudę, poza wpływem prakryti. Pojąć Mnie można tylko poprzez wiedzę duchową. Nie masz na Mnie wpływu, chociaż jesteś prakryti”
" Kiedy Śiwa czytał jej Wedy, Parvati zasnęła. Oburzony, strącił ją z piedestału Himalajów i kazał zamieszkać wśród rybaków. Przybrała postać małej dziewczynki i mieszkała nad morzem, a gdy podrosła, ogłoszono, że jej mężem zostanie ten, kto złapie rekina, który niszczył sieci rybaków. Śiwa przybył do wioski jako przystojny rybak i po unieszkodliwieniu rekina, zdobył rękę Parvati". Jest łagodnym aspektem Sziwy, matką Ganeshy. Inne jej imiona to Ambika - matka. Oraz Gauri- jasna, złota. Spotyka się również Śjama- ciemna. Mowa tu o kolorze cery, wyjaśnia to mit mówiący, że pierwotnie ciemnoskóra bogini po długotrwałej ascezie zmieniła odcień na jaśniejszy. Częsta jest również stylizowana forma połączonych linga- joni -seksualno- duchowy symbol jedności przeciwieństw.
Parvati przedstawiana jest jako piękna kobieta z odsłoniętymi piersiami oraz świętym sznurem. Nagość to symbol boskości ubranie natomiast określa przywiązanie do świata materialnego. Ma najczęściej cztery ramiona symbolizujące jej moc. Ukazywana jednak najczęściej z Sziwą jako partnerka siedząca na jego udzie. Lub w postaci pół- męskie, pół- kobiecej- Adrhanariśwara.Jej atrybutami są lew lub lwica, w rękach może mieć różaniec( mala), lustro, dzwonek lub cytrus. Bądź też trójząb i lotos. Modlitwy do Parvati :
" Wrata to przede wszystkim rytuał kobiet, pragnących zapewnić boską łaskę sobie i swojej rodzinie. Kobiety poszczą wtedy i modlą się o pomyślność swoich mężów, dzieci, domów". " Często zanoszą modlitwy do Parwati, małżonki Śiwy, ponieważ oddaje się jej cześć jako Gauri, bogini-matce. Do rytuałów wrata zalicza się: tidż w Radźasthanie; karwa czouth w Harjanie, Pendżabie, Uttar Pradesz i Madhja Pradesz; mangalagauri i hartalika w Maharasztrze i Karnatace. Kobiety podziwiają i same pragną tego hartu ducha, z jakim Parwati, rozpieszczona księżniczka, dzieli ascetyczne życie z mężem-pustelnikiem. Mają nadzieję, że same nabędą umiejętność, z jaką Parwati toleruje kaprysy i dziwactwa Śiwy i radzi sobie z nimi" .
" Innym rytuałem wrata, występującym głównie na południu, jest tiruwatira. Podczas tego rytuału kobiety wyrażają swoją solidarność z Parwati, która skarciła Śiwę za zabicie Kamy, boga miłości. Boleją nad losem Rati, małżonki Kamy. Przestrzegając ślubów, kobiety wierzą, że ich w domu zawsze będzie gościć miłość".
